• Beste Stormvogels vrienden en vriendinnen,

    Het Corona virus en de daaraan gekoppelde maatregelen hebben ons danig in de greep. Maatregelen die logisch en zeer begrijpelijk zijn wanneer je het aantal besmettingen, ic opnames en overlijden dagelijks leest.  Ineens komt het maatschappelijke leven tot stilstand. Hoe normaal was het een paar weken geleden om elkaar even een hand te geven, te feliciteren te omhelzen, te troosten. We genoten van het spel van onze meisjes onder 15 of wat te denken van de jongens onder 16 en 13. Maar ook de andere teams speelden met passie en plezier. Ons damesteam pakte, na een aantal vrije weken, de draad weer op. Ons tweede was klaar om de zeer verdiende titel te gaan veroveren, met ons eerste vierden wij vol trots het behalen van de periodetitel. Het voelt als maanden terug, terwijl dat echt niet zo is.  Maar er is in die korte tussentijd zoveel gebeurd dat het bijna al uit je geheugen is gewist.

    Vanmiddag zat ik even in het zonnetje in de tuin. Mijn gedachten dwaalden af. Wat voor speeldag zou het vandaag geweest zijn? Welke jeugdteams zouden te bewonderen zijn geweest, speelden we nou uit of thuis met de senioren? Het was er in elk geval prachtig weer voor geweest. We zouden ook druk geweest zijn met de voorbereiding van het paasweekend, een jeugdtoernooi met maar liefst 500 kinderen, of ons jaarlijks buffet voor medewerkers en vrijwilligers, een feestavond, het damestoernooi kicksen en cocktails.  Maar niets van dit alles is ons deel. We blijven vooral  thuis deze dagen, en dat is ook logisch en terecht.

    Ook schoot door mijn gedachten hoe gehecht aan, en trots wij mogen zijn op, onze vrijheid. Nu is deze toch echt (even) beperkt. Je kunt je, als staat het niet helemaal in verhouding, toch een beetje voorstellen hoe mensen die onderdrukt zijn zich moeten voelen. Het gevoel dat onze grootouders vroeger op ons probeerden over te brengen kom toch wat meer naar boven in deze tijd. Laten we met z’n allen hopen dat de maatregelen van het Kabinet en onze houding daarbij snel tot succes leiden. Zodat we elkaar weer kunnen ontmoeten op de sportvelden, slap kunnen ouwehoeren in de kantine, onze gemiste kansen kunnen analyseren en de echte ouderwetse voetbalhumor op elkaar kunnen botvieren.

    Natuurlijk weten we dat dit pas weer echt kan in een nieuw voetbalseizoen na de zomer, wanneer de maatregelen tot succes zullen leiden. Ik kan u vertellen dat wij als bestuur in de tussentijd niet stil zitten. We vergaderen langs de digitale snelweg, er is immers veel te doen. Wat doen we met de kantine voorraad die nu onverkocht staat? Hoe overbruggen we de financiële situatie waarin onze  vaste lasten doorlopen en er geen dubbeltje binnenkomt. Juist in een periode van het seizoen dat wij, en wij niet alleen,  door allerlei activiteiten, toernooien, (na)competitie ons meeste geld verdienen. Uiteraard richten ook wij ons tot het UWV, NOC NSF, de KNVB en de Gemeente teneinde oplossingen voor deze periode met elkaar te vinden. We zitten niet bij de pakken neer en nemen onze verantwoordelijkheid.

    Ook zijn we al weer begonnen met de voorbereidingen van onze organisatie t.b.v. het komende seizoen. Immers hier geldt ook stilstand is achteruitgang. Er wordt ook nog steeds, in klein verband, gewerkt aan het onderhoud van onze prachtige accommodatie. Langzaam proberen we de trein richting de toekomst weer aan de gang te krijgen, en dat gaat ons met vereende krachten en jullie hulp lukken.

    Voor nu past ons terughoudendheid en bescheidenheid. Kijk daarvoor maar op de TV naar de beelden van de intensive care van de diverse ziekenhuizen. Daar zijn nu onze helden actief en zij verdienen alle steun. Een half jaar niet sporten stelt dan niets voor. Ik wens jullie allemaal veel sterkte en geluk in deze bizarre periode in onze geschiedenis. Steun elkaar en blijf gezond. We gaan elkaar dan binnenkort weer ontmoeten!

    Namens Bestuur IJVV Stormvogels

    Jullie voorzitter Nico Stoker

rfwbs-slide